Dnia 29 listopada 2019 w ramach Programu Profilaktycznego CKZiU odbyła się lekcja wychowawcza w klasie 1 fśB o tematyce: Alkoholizm i uzależnienia od innych substancji psychoaktywnych.
Omawialiśmy kolejno fazy uzależnienia od substancji chemicznych i psychoaktywnych, które prowadzą do degradacji i znienawidzenia siebie, czego konsekwencją może być śmierć lub trwałe uszkodzenie narządów wewnętrznych i mózgu. Substancje te bowiem działają na płaty czołowe mózgu w których znajdują się ośrodki odpowiedzialne za aktywowanie i hamowanie podejmowanych przez nas działań. Uszkodzenie płatów czołowych powoduje przeróżne zaburzenia na poziomie emocjonalnym i behawioralnym.
Rozmawialiśmy o szczególnej szkodliwości współczesnych dopalaczy, które zawierają domieszki przeróżnych trujących substancji chemicznych, czy nikotynie lub marihuanie modyfikowanej za pomocą związków chemicznych, które przyspieszają powstawanie uzależnienia psychicznego jak również i fizycznego.
Dlaczego ludzie sięgają po substancje zmieniające świadomość? By podnieść sobie nastrój, stać się śmielszym, odważniejszym, odstresować się, zapomnieć o problemach. Jeśli z natury są lękliwi lub zbyt surowi wobec siebie, łatwo wpadają w poczucie winy, czy też z innego powodu niezbyt siebie lubią, będąc pod wpływem danej substancji stają się inni. Inni, a przeważnie tacy, jakimi chcieliby być naprawdę.
Jeśli osoba skłonna do uzależnień coraz częściej bierze narkotyk lub pije alkohol, stan po zażyciu staje się dla niej bardziej atrakcyjny niż radości codziennego życia, niż satysfakcja
z własnych osiągnięć, zdobycie których wymaga wysiłku, czasem wyrzeczeń i często jest procesem trwającym w czasie. A substancja uzależniająca oferuje natychmiastową ulgę. Powstaje „głód” alkoholowy, narkotykowy, który powoduje, że człowiek zatraca racjonalne rozumowanie, gdyż wybiera chęć poczucia ulgi zamiast odpowiedzialnego postępowania.
I następuję ogromny rozdźwięk pomiędzy tym jaki człowiek jest w rzeczywistości, a jaki chciałby być. I ta potężna przepaść pomiędzy prawdą o sobie a marzeniami o polubieniu siebie i odczuwaniu wewnętrznego szacunku do sobie samego powodują coraz większe poczucie winy, krytykę wobec siebie czy lęki – chociażby z tego powodu, że ktoś odkryje jacy jesteśmy naprawdę. Osoba taka ma tym większe poczucie winy wobec siebie, że zmarnowała kawał życia, że nie uciekła od emocji i problemów od których próbował uciec na początku zażywania danej substancji, gdyż emocje te się nasiliły a problemy pozostały
i pojawiły się kolejne, które się nawarstwiły…
Pod koniec lekcji dwóch uczniów miało za zadanie odmówić zażycia substancji – u nas reprezentowały ją czekoladowe cukierki. Dla pierwszego ucznia miała być to używka, której nigdy nie próbował, dla drugiego coś, co już znał, co kiedyś poprawiło mu nastrój. Klasa zgodnie stwierdziła, że drugiemu chłopcu było trudniej zachować asertywną postawę
i doszliśmy do wspólnego wniosku, że W PUŁAPCE UZALEŻNIENIA NAJTRUDNIEJ jest ODMÓWIĆ SAMEMU SOBIE.
Również używając czekoladek symbolizujących alkohol, narkotyki i dopalacze pokazaliśmy, że zabieranie komuś środka uzależniającego prowadzi jedynie do nadania tej substancji cenniejszej, większej wartości, a warto w sytuacji nałogu spróbować przybliżyć komuś dno wskazując na konsekwencje zażywania środków psychoaktywnych: zmarnowany czas, stracone pieniądze, zniszczone zdrowie, zerwane relacje z rodziną i znajomymi, nienawiść
i pogarda dla samego siebie, …ŻE NAJLEPSZYM WYJŚCIEM jest W OGÓLE W TO NIE WCHODZIĆ.
Opracowała Anna Kaczmarczyk
Wychowawczyni 1 fśB